Oscar Tramor aka Manu Chao

Proxima estacion: ESPERANZA

bir sonraki istasyon: umut

"Madrid metrosunun 4.no'lu hattını kullananların her gün duydukları bir anons bu: Proxima estacion: ESPERANZA (Bir sonraki istasyon: ESPERANZA)." Olabilecek en güzel semt ismi, lakin Manu'nun albümüne isim olana kadar hiç de ilgimi çekmemiş. Hatta hafızamın o kadar silik bölgesine saklanmış ki, albümdeki sesi duyunca dünyanın hangi noktasındaki metro istasyonunda çekildiğini iyice merak eder olmuşum bu yakınımda olduğunu, sık sık duyduğumu bilmeden. İstanbul'a gelince Manu'ya yönelttiğim ilk soru bu oluyor. Söylemek istemiyor Manu, büyüsü bozulsun istemiyor. "Madrid metrosu'ndan daha cazip bir cevap geliyor aklına: "Umutla bekleyenlerin metrosu" diyor ama sonunda da ısrarlara dayanamıyor. Daha o zamanlar bu anonsu yapan kadının Manu'yu sesini izinsiz kullanmak suçundan mahkemeye verip yüklüce bir tazminat aldığını bilmiyorum. Ne trajik!...
Clandestino'yu olduğu gibi bunu da evindeki küçük stüdyoda kaydeder. Çünkü bu sistem "anları yakalamasına ve evine uğrayan herkezi katılmaya davet etmesine" imkan verir...
Ve 2001 baharında çıkagelir Proxima Estacion: Esperanza. Dokuz ispanyolca, iki ingilizce, bir fransızca, bir Arapça, iki Portekizce ve iki tane de Portunol* şarkı vardır süpriz paketin içinde.

*Portunol: "Sınırlarda yaşayan insanlar tarafından uydurulan İspanyolca ve Portekizce karışımı bir dil."

Bkz: Özlem Kumrular, "Manu Chao Hayatı ve Şarkıları", Stüdyo İmge: 59, Mayıs 2003, Umut Matbaası, İstanbul, syf: 47-48