Hope is a good thing / Umut güzel şey

Global yapıt okuma sistemlerine endeksli bir üretim içine sıkışmış sanatçı modeli/modellemesinin dışında seyreden sanatçılarla “übermensch/süperkahraman/ didaktik/şaşkınlık yaratıcı sanatçı” beklentilerini ters-yüz etmek. Sanatçının insan-birey olarak mevcudiyetini, öncesinden prospektüsleri çıkarılmamış yapıtlarıyla, yeniden okumak-yorumlamak ya da önyargısızca yoruma açmak.

Bütün bunların ışığında sergi, sanatçının karma uzamlar içinde yinelenmesi ve tek bir yapıta ya da tek tek uzamlara hapseldilmesine karşı bir duruşu mümkün kılma hedefiyle ortaya çıkıyor. Umut kavramını bu bağlamda gündeme getiren sergi, sanatçıların devam etme dirençlerini, izleyiciye odaklamalarını sağlayacak bir alan açma umudundan hareket ediyor.

Buradaki asıl amaç, serginin açacağı bu alan ile, yapıt üzerindeki alışılmış kuramsal tanımlanabilirliği kesintiye uğratmak. Bunu da izleyiciyi her türlü bağıntıdan soyutlanmış tek bir yapıta yöneltmeden yapmak. Günümüzde biraz olsun geri plana itilmiş birey olarak sanatçı halini tekrar hatırlatmak ve izleyiciyi “sanatçının ve yapıtlarının” deplasmanına çağırmak.

Aslı Çavuşoğlu – Borga Kantürk